Passies

Je hebt twee soorten gepassioneerde mensen: de eerste groep heeft één passie (solo-gepassioneerden), de tweede groep heeft een grote hoeveelheid aan passies (multi-gepassioneerden).

Ik reken mijzelf tot de multi-gepassioneerden. Zelfs als ik de vleselijke én platonische liefde even buiten beschouwing laat en mijn grote interesses probeer af te lezen uit de boekenkast achter mij, levert een blik op een willekeurige plank met de volgende boeken een globaal beeld op van de grote diversiteit in interessegebieden: “Lithuanian self-taught”, “PHP Kort en krachtig”, “A. Th. van Deursen – Een dorp in de polder”, “Filosofija obscego dela N. Fedorova”, “De Vikingen”, “Kuifje in het land van Sovjets”, “Scrabble woordenlijst” en “Corso Italia 2”.

Het spreekt vanzelf dat iemand die multi-gepassioneerd is, zijn onderwerpen nooit zo goed in de vingers kan krijgen als een solo-gepassioneerde. In het Litouws kan ik hooguit goedendag zeggen, met PHP kan ik nog net een browserdetectie uitvoeren, maar meer ook niet, over welk dorp Van Deursen het had, ben ik alweer kwijt, wat Kuifje uitvrat in de Sovjet-Unie ben ik vergeten en de Scrabble woordenlijst ligt onder een dikke laag stof…

Neem nu mijn vriend Boudewijn, een duidelijk voorbeeld van een solo-gepassioneerd persoon. Op de boekenplank achter zijn hoofd staan louter schaakboeken, sterker nog, zijn hele kast is gevuld met schaakboeken. Zijn hele studeerkamer bestaat naast schaakboeken uit schaakborden, schaaktrofeën, schaakspiegels, schaakklokken en andere schaakpafernalia. Het is duidelijk dat mensen met slechts één passie hun leven vol overgave en concentratie op deze passie kunnen richten.

Onlangs gaf Boudewijn mij een boek kado: “J.H. Donner – De Koning – Schaakstukken”. Donner, ook een duidelijk voorbeeld van een solo-gepassioneerde, stelt het zo: “Schaken kan men met niets vergelijken. Veel dingen zijn met schaken te vergelijken, maar schaken is alleen maar schaken”. Daarop pent de Internationaal Grootmeester nog 400 pagina’s over zijn passie vol.

Het vreemde geval wil dat wij, multi-gepassioneerden, graag van één ding veel af zouden willen weten. Maar zodra wij ons ergens in beginnen te verdiepen wordt onze aandacht direct weer door iets anders opgeslokt. En spoedig daarna verschijnen nog tientallen andere mogelijkheden van bestudering binnen ons blikveld. Tenslotte wordt het vlees noch vis. De multi-gepassioneerde eindigt doorgaans als een braaf, maar gelukkig burger.

De solo-gepassioneerde bereikt daarentegen grote hoogten, wordt een beroemd sporter, kunstenaar of wetenschapper. Zijn passie blijft hem echter kwellen en getourmenteerd trekt hij zich door het leven heen.