Uitgaanstip: het Alkmaarder Mannenkoor

“Wat een ziekenhuisbal!” en “Schiet dann togg es ‘n keer, mongaol!” waren vandaag de vriendelijkste opmerkingen in de Galgenwaard. Ik was al jaren niet meer naar een voetbalwedstrijd geweest en moest even wennen aan het aparte Utregse jargon op de tribune, hoewel er minder gekankerd en gescholden werd dan vroeger.

Vroeger, ja, vroeger kwam ik nog wel eens in de Alkmaarderhout, ongetwijfeld het meest troosteloze oord boven het Noordzeekanaal. Of de plaatselijke AZ nu met 5-0 won of met 0-5 verloor, gekankerd werd er altijd. De pass was altijd “klote”, de scheidsrechter immer een “lul”, en de wedstrijd per definitie “kut”. Als er dan eindelijk eens een keer gescoord werd, “werd dat hoog tijd”. Westfriezen hebben de twijfelachtige eer tot de grootste zeikerds ter wereld te behoren.

Toen dlask ons uitnodigde om mee te gaan naar de Eredivisietopper FC Utrecht – AZ, heb ik dan ook hevig getwijfeld of ik wel trek had in anderhalf uur gebalk en gezeik. Het mooie weer gaf de doorslag. Anders had ik toch maar binnen achter de PC gezeten, wroetend op een stukje over Roeslan Ponomariov…

Het gemopper veel ontzettend mee vanmiddag, FC Utrechtsupporters zijn een rustig en stil volk. De 300 AZ-supporters niet, maar dat zijn niet meer de kankeraars van vroeger. Het leek wel of we een a capellaconcert van het Alkmaars Mannenkoor bezochten in plaats van een voetbalwedstrijd. Nadat AZ binnen 5 minuten drie gescoord had en Utrecht als een verdronken schaap op de rug lag, werden de AZ-fans niet meer stil. 90 minuten lang werd er gedanst en gezongen, en als we niet meteen na het eindsignaal de Galgenwaard verlaten hadden, zouden we waarschijnlijk nog een toegift van 30 minuten aangehoord hebben.

Voor de uitvoering en techniek krijgen de Alkmaarse zangers een 7, de originaliteit van het repetoir verdient een 8, en voor improvisatie, inzet en enthousiasme krijgen alle koorleden een vette 9!

    » AZ binnen vier minuten klaar met FC Utrecht (VI)
    » AZ blijft in de top (Telegraaf)