Het raadsel der pakmansen

Zomaar een pakmansBegin deze week – met de hittegolf – fietste ik na het werk naar huis. Op het Rusland (tegenover het Radisson hotel) liep met vlotte tred een man voorbij, strak in pak. Ik zweette het uit in mijn t-shirt en korte broek, maar de pakmans leek geen enkele last van de hitte te hebben. Met een gouden glimlach wandelde hij monter door de muur van hitte. “Als het regent”, dacht ik, “zal hij er net zo bij lopen, ogenschijnlijk onaangedaan door het weer”.

Gisteren kwam de verkoeling. De regenbuien barstten los boven tropisch Amsterdam. Ik fietste weer over het Rusland naar huis, ditmaal wat harder en voorovergebogen over mijn stuur, want de regen kletterde in dikke druppels op mijn kop. Stomverbaasd was ik toen ik dezelfde pakmans weer zag lopen, in hetzelfde pak, met dezelfde lichte tred. Een paraplu had hij niet nodig, de regen had geen enkele vat op hem.