De kapiteinsdochter – Aleksandr Poesjkin

A.S. PoesjkinTijdens mijn laatste ziekbed De kapiteinsdochter na 15 jaar herlezen. De kapiteinsdochter is het prachtige verhaal van Poesjkin over liefde en romantiek ten tijde van de gewelddadige boerenopstanden die Rusland teisterden aan het einde van de achttiende eeuw.

De uitgave van de Russische Bibliotheek, die ik las, bevatte twee versies van het laatste hoofdstuk. De tweede versie, die tijdens Poesjkins leven nooit uitgegeven is, was van bedroevende kwaliteit en contrasteerde heftig en met de imponerende vertelkracht van de overige hoofdstukken. Ik vraag me af waarom dit stuk uberhaupt opgenomen is. Mijn beeld van De kapiteinsdochter viel bijna in duigen.

15 jaar geleden heb ik blijkbaar een andere vertaling gelezen. Ik herinner me nog goed dat het gedicht voor Masja (waar de vete tussen Grinjov en Sjvabrin uit ontspruit) volledig anders vertaald was. Nu had ik een vertaling van Timmer te pakken, destijds misschien een van Aleida Schot?

Charles B. Timmer en Aleida G. Schot konden elkaars bloed wel drinken. Timmer hield de deur van de Russische Bibliotheek voor haar gesloten, maar postuum trekt zij alsnog aan het langste eind. De vertalingen van Timmer worden momenteel door anderen opnieuw vertaald en uitgegeven, terwijl naar Schot de belangrijkste vertaalprijs Russisch vernoemd is.

Die ik ga proberen in de wacht te slepen met een nieuwe sprankelende vertaling van De kapiteinsdochter, waar ik morgen aan begin.