De linkse beweging (met name de politiek en de milieubeweging) in Nederland hangt al geruime tijd in de touwen. Zoals het links betaamt wordt de schuldvraag wel gesteld, maar verkeerd beantwoord. Natuurlijk wordt de beschuldigende vinger uitgestoken naar Balkenende, 9-11, Pim Foruyn of Rita Verdonk. Resteert het keiharde feit dat link verzuimt met een adequaat antwoord te komen.
Met linkse politiek heb ik niet zoveel op, met de dierenbescherming en de milieubeweging des te meer.
Als er een simpel adequaat antwoord zou zijn, zou ik die graag willen geven. Dat antwoord is er natuurlijk niet, maar een handreiking kan ik wel geven. Links Nederland heeft allang begrepen dat niet alles wat het kapitalistische bedrijfsleven uitpoept ondoordacht of besmet is. Fataal is echter dat zij de verkeerde elementen overnemen (of de juiste elementen verkeerd).
Neem de volgende twee verworvendheden van het kapitalisme:
1. Direct marketing
2. Internet
Het bedrijfsleven heeft de laatste jaren de combinatie van die twee effectief weten te hanteren en dat gaf een boost aan de economie. Logisch dat de non-gouvermentele sector op dat succes wil meeliften, maar men dient goed te beseffen waar dat wel en waar dat niet kan.
Fout 1 – De telefonische benadering:
Een bedrijf als UPC kan mensen ‘s avonds telefonisch lastigvallen met de vraag of men geen interesse heeft in een bepaalde dienst. Kortingen en reuze-aanbiedingen vliegen je om de oren. De meeste mensen gruwen van deze aanpak, maar er moeten toch zekere successen geboekt worden, anders zouden al die call-centers allang het loodje gelegd hebben.
Onlangs ben ik als donateur van Greenpeace en als lid van Milieudefensie op dezelfde irritante manier benaderd. Vooral de vraag van Milieudefensie (“Wilt u uw maandelijkse bijdrage verhogen?”) stoorde mij enorm. Om de volgende redenen:
1. Ik werd gebeld door een (onervaren) onpersoonlijke callcenter-telefoniste en niet door een Milieudefensiemedewerker van vlees en bloed.
2. Als ik mijn bijdrage zou willen verhogen, kan ik dat zelf ook bepalen.
3. Een telefoontje stoort per definitie. Een mooi verwoorde e-mail zou op mij een veel betere indruk gemaakt hebben. De redenen van een dergelijk verzoek van Milieudefensie kunnen dan beter uiteengezet worden. Ik heb rustig te tijd ze te overwegen en ze eventueel te honoreren.
Kortom, ik zou mij minder onder druk gezet voelen. Bij een bedrijf als UPC denk je “die weten nu eenmaal niet beter” en ik gooi de hoorn erop. Bij een NGO gaat die vlieger echter niet op. Tussen mij als donateur en de NGO bestaat namelijk een nauwe vertrouwensband. Die mag nooit op het spel gezet worden een ‘achter mij rug om’ een call-center in te huren (nota bene van mijn eigen gedoneerde geld, dat ik juist bedoeld had voor milieu-acties).
– vgl. Godin – een klacht ook oppakken!
– Internet wordt verkeerd gebruikt
Dit artikel is nooit voltooid.