De spanning stijgt

Voortdurend vragen mensen aan me “Ben je niet zenuwachtig? Word je niet nerveus?” De operatiedatum nadert; er zijn nog 6 dagen te gaan, en mijn omgeving heeft het er zwaarder mee dan ik.

Nee, ik ben niet zenuwachtig, nee, ik vind het nog niet spannend. Ik ben eerder druk bezig met mijn werk om de laatste zaken af te ronden en om alle meuk over te dragen. Daarna ga ik nog lekker een paar dagen met mijn gezin op vakantie.

Dus als ik maandagochtend in het ziekenhuis acte de présence moet geven, zal me opeens als een flits te binnen schieten waarvoor ik gekomen ben. Hopelijk word ik snel daarna onder narcose gebracht en is er geen weg meer terug.

Als ik wakker word resteert er niets anders dan maandenlange revalidatie en daar wil ik een lekker sportieve wedstrijd van maken.