Dag 4: Two steps forward, one step back

Ondanks een ‘off-day’ toch veel vooruitgang vandaag. Tom voelde zich vandaag moe en rillerig. Ook had hij veel last van zijn darmen die zich na 3 dagen stilstand geen raad wisten met het eten en het drinken. Voor de lunch was hij zelfs zo misselijk dat hij weer moest overgeven. Volgens de verpleegster had dit ook te maken met het eten dat een uitweg zocht. Schijnbaar is het met operaties net als met een bevalling, de vierde dag er na is het ergst en is er sprake van een terugval (‘kraamtranen’).

Toch was er ondanks alles wel sprake van veel vooruitgang. Met name de oudere verpleegsters gaven Tom geen kans om ziek en moe in bed te liggen: gewerkt moest er worden! Katheter, PCA-pomp (morfine) en infuus werden vandaag verwijderd, dus niets weerhield Tom nog in bed. Dat heeft hij geweten! Met de fysiotherapeut oefende hij lopen achter een looprek en hij mocht met hulp uit bed en in een rolstoel de gang op om naar de WC te gaan. Tijdens het bezoekuur zat Tom gewoon in een rolstoel en dat hield hij zo’n 2,5 uur (vergeleken met 5 minuten gisteren) vol. Vanavond voelde Tom zich alweer wat beter en ging hij zelf op de rand van het bed zitten. Dat leek hem gemakkelijk af te gaan, ook omdat hij de manieren om dit te doen nog kent van zijn vorige opname. Verder voelt hij door de pijnstillers nauwelijks pijn aan zijn been. Hopelijk functioneren zijn darmen morgen weer normaal, zodat alle energie kan gaan naar de revalidatie.