De correcties – Jonathan Franzen

Lekker dikke pil die je meesleept in een familiegeschiedenis van een op het eerste gezicht doodnormaal gezin uit de Mid-West van Amerika. Het speelt enerzijds in de jaren 70/80, wanneer het gezin van Enid en Alfred 3 jonge kinderen heeft.

Anderzijds speelt het rond de eeuwwisseling, als de vader van het gezin aan het dementeren is, terwijl de kinderen allemaal hun eigen drukte en problemen hebben en niet zitten te wachten op gerommel aan het thuisfront.De focus verandert voortdurend naar een van de vijf gezinsleden, ofwel in de tegenwoordig tijd, ofwel 20/30 jaar terug. Franzen zit bijzonder strak op de huid van de hoofdpersonages waardoor elke gedachte, hoe vermoeiend ook, zeer realistisch wordt. Dat is de sterke kracht van deze roman, de romanpersonages zijn ontnuchterend realistisch.

Helaas kiest Franzen soms voor uitweidende zijpaden die mij maar matig konden boeien: de beschrijving van de marketing van een nieuw medicijn, de smaakervaringen van de kok-in-wording Denise, het praatje van een effectenmakelaar. Wat een gezever allemaal. Geef mij maar de minutieuze observaties van de intermenselijke relaties!